Ten tydzień obfitował w ciekawe dla mnie przypadki medyczne. Po pierwsze kobieta w średnim wieku z bliżej niezidentyfikowanymi owrzodzeniami na wargach sromowych od 2 miesięcy. Przyszła wreszcie, bo już nie może normalnie siadać. Cokolwiek się dzieje na narządach płciowych, zaraz wołam mądrzejszego doktora, bo w Polsce takie przypadki trafiają głównie do specjalistów, a tutaj ciągle muszę się nimi zajmować. Na początku czułam pewne opory, ale teraz już spoko – bez drgnienia powiek każę im się rozbierać. Doktor przyszedł i orzekł – syfilis, czyli kiła. Takich rzeczy, owszem, uczyli nas na studiach, ale żywych przypadków nie było, ewentualnie film video i już nie pamiętam.
W szpitalu w Emekuku robię za położnika (człowiek nigdy nie wie, na co mu przyjdzie) i badam kobiety ciężarne oraz po porodzie. Do gabinetu weszła bardzo wysoka i chuda pacjentka i stopniowo ustaliłam, że spodziewa się dziecka za 2 tygodnie, kaszle i ma... gruźlicę. Nawet brała leki przez 5 miesięcy, ale kiedy zaszła w ciążę, kazali jej odstawić (błąd w sztuce!) i teraz znowu wyniki plwociny są pozytywne. Nad płucami orkiestra. Tłumaczyła się brakiem pieniędzy na leczenie, ale przecież w Owerri są miejsca, gdzie jest ono bezpłatne. Kompletny brak odpowiedzialności. Mąż też nie widział dotychczas potrzeby przebadania się. Więc sieją prątki radośnie wokoło. Doczytałam się, że na szczęście dziecko ma duże szanse urodzić się zdrowe.
Jutro śluby wieczyste u klaretynów. Imprezy są tu co tydzień, pół biedy, jeśli po angielsku. Jest tu brat z USA i promuje powołanie na brata zakonnego, ale wątpię, czy znajdzie wielu adeptów. Nie ma prestiżu.
Pozdrawiam ciepło,
Ania
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz